Acı dolu bir intiharı kim tercih eder ki?
Birçok intihar şekli vardır ancak en acı dolu intihar şekli olan hara-kiri, dünyada intihara en çok meyilli olan Japonya’nın bir ritüelidir. Bu intihar; resmi olarak seppuku, halk arasında ise ‘karın deşmek’ anlamına gelmektedir.
Hara-kiri Yapılışı
İntiharı gerçekleştirecek kişi öncelikle banyo yapar, beyaz kıyafet giyer ve en sevdiği yemeği yer. Ön hazırlık tamamlandığında intihar eden kişi; ‘tanto’ ya da ‘kozuka’ adlı kısa bir bıçağı karnının sol tarafına saplayıp, yanal olarak sağa doğru bıçakla ilerleyip, karnın ortasına gelip üste ve alta olacak şekilde karnını deler.
Böylelikle diyafram ve bağırsaklar dışarıya çıkacak ve ölümün tam kesinleşeceği bir intihar gerçekleşecektir.
Kökeni 12. yüzyıla dayanır ve samurayların savaşta yenik düşmesiyle birlikte düşman askerler tarafından onursuzca öldürülmesini önlemek amacıyla ortaya çıkmıştır. Samuraylar onurlu bir ölümü tercih ederek; kendilerinin öz kontrolünü, cesaretini, güçlü kararlılığını ve amacındaki samimiyetini de kanıtlamaktadır. Sadece samuraylar tarafından uygulanmaz. Bunun dışında; efendisinin ölümü üzerine sadakat gösterisinde bulunan, üstlerin politikalarını protesto eden ve yapılan görevlerdeki başarısızlığı telafi etmek isteyen kişiler tarafından uygulanarak bir ritüele dönüşmüştür.
Gönüllü ve zorunlu olmak üzere ikiye ayrılır: Gönüllü hara-kiri, biraz önce bahsettiğimiz samuraylar veya kendi isteği doğrultusunda hara-kiri yapan siviller tarafından gerçekleştirilir. Zorunlu hara-kiri ise 15. yüzyılda uygulanmaya başlanmış olup, idam cezasına çarptırılan mahkumun sıradan bir cellat tarafından başının kesilmesindense onurlu bir ölümü tercih etmesidir.
İntihar ritüeli önem verilen tören eşliğinde gerçekleşir ve mahkum intihar öncesi ölüm şiiri yazar. Mahkum kendisini bıçakladıktan hemen sonra arkasında duran ‘kaishakunin (bir nevi cellat)’ ölümü kolaylaştırmak için katana ile mahkumun başını keser. Kaishakunin yardımı, gönüllüde kullanılabilir ve genellikle intihar edenin en yakını ya da en güvendiği kişilerdir.
19. yüzyılın sonlarında samurayların sayısının azalması ve 1873’te yasaklanması ile intiharları azalmıştır. Ancak yakın tarihte örneklerini görmekteyiz. 1945’te II. Dünya Savaşı’nda her koşulda direnip kaybetmeyi tercih etmeyen Japonya’nın yenilgiyi kabul etmesi sonrasında bir dizi askeri subay ve sivil, yenilginin ağırlığını kaldıramayıp hara-kiri yaparak intihar etmiştir. Bir diğer örnek: Ünlü romancı ve Nobel Ödülü Adayı Yukio Mishima, 1970’te liderliğini yaptığı darbe girişiminin başarısızlığa uğramasıyla intihar ederek onurunu korumaya çalışmıştır. Japonya’da hara-kiri ritüeli yasaklanmış olsa da intihar vakalarında nadiren görülebilmektedir.
Bu yazı ilginizi çektiyse Gizlenen Beyaz Türk Piramitleri yazımıza bakabilir. Ayrıca bizi Instagram ve Twitter’dan takip edebilirsiniz.
